اصول اخلاقی در کوچینگ
اصول اخلاقی در کوچینگ
سلام ماهانی عزیز، امروز قراره در مورد اصول اخلاقی کوچینگ با هم صحبت کنیم. همونطور که میدونید فرآیند کوچینگ، از اصول اخلاقی‌ای تبعیت میکنه که هم یک کوچ و هم یک مراجع باید از اون آگاه باشن.
هر گفتگویی از یک سری از اصول اخلاقی تبعیت میکند. تفاوتی نمی‌کند که شما با همسرتان صحبت کنید یا با غریبه‌ای در خیابان، مهم این است که در هر مدل گفتگویی و در هر ارتباطی که بین دو یا چند نفر شکل میگیرد، یک سری از اصول اخلاقی پابرجا است تا که یک ارتباط موثر شکل بگیرد.
اما وقتی از کوچینگ صحبت می‌کنیم، علاوه بر مسئولیتی که به طور عمومی در ارتباطات انسانی وجود دارد، یک مسئولیت دیگر نیز وجود دارد و آن مسئولیت کوچینگ است. مسئولیت کوچینگ، مسئولیت مهمی است. از این جهت که ما وظیفه‌ای داریم به نام راهنمایی شخصی، که خواستار رسیدن به نقطه‌ی مطلوب در زندگی است و مسئله‌ی مهم تر این است که ما باید به گونه‌ای رفتار کنیم که فرد مورد نظر، در مسیر کوچینگ با توانایی خودش به این نقطه برسد و این کار را چند برابر سخت تر میکند. چرا که هر حرکت اشتباه ما، هر جایی که ما از چارچوب کوچینگ خارج شویم، به طور مستقیم روی زندگی یک شخص دیگر اثر می‌گذارد و ممکن است نتیجه عکس حاصل شود.
اما چارچوب‌هایی که از آن صحبت می‌کنیم چیست؟ چارچوب‌های کوچینگ شامل اصول و مهارت‌هایی میشود که در طول فرآیند کوچینگ باید به آنها پایبند باشیم. مهارت‌های مختلفی چون مهارت گوش شنوا یا مهارت بازخورد که در مقاله‌های مفصلی به آنها پرداخته‌ایم. و در کنار همه‌ی این‌ها اصلی وجود دارد که یکی از پیش نیازهای تبدیل شدن به یک کوچ موفق است و آن اصول اخلاقی در چارچوب کوچینگ است. اصولا اخلاقیات در کوچینگ، پیش نیاز یادگیری تمام اصول است. اگر بخواهیم با هم رو راست باشیم، یک کوچ زمانی می‌تواند رسالت کوچینگ خودش را به ثمر برساند که تمام مهارت‌های آموخته شده در زمینه‌ی کوچینگ را با چاشنی اخلاق روبرو کند.
از سوی دیگر، وقتی از اخلاق در کوچینگ صحبت میشود، به طور ناخودآگاه یک سری از مسائل عمومی در ذهن تک تک افرادی که تحت آموزش کوچینگ قرار می‌گیرند، متبادر میشود. مسائلی نظیر رو راست بودن، مسائلی نظیر شفاف سازی و عدم راهنمایی غلط، اما اخلاق در کوچینگ تنها محدود به این نکات نیست. در واقع، حقیقت اخلاقی کوچینگ تقسیم به موارد متعددی میشود که به دنبال آن مسئولیت‌هایی را، هم برای مربی و هم برای مراجع به وجود می‌آورد.
مسئولیت‌های اخلاقی یک کوچ چیست؟
به طور معمول، مسئولیت‌های اخلاقی یک کوچ تقسیم به دو دسته مسئولیت‌های عمومی و تخصصی میشود. مسئولیت‌های عمومی بیشتر در حوزه‌ی اخلاقی کار کوچینگ قرار میگیرد و مسئولیت‌های تخصصی، مربوط میشود به مهارت‌های یک کوچ و نحوه‌ی ارائه آنها. اما از مسئولیت‌های عمومی شروع می‌کنیم:
۱ فرآیند کوچینگ را شفاف کنید.
خیلی از افرادی که در زمینه‌ی کوچینگ فعالیت می‌کنند، با این پیش فرض با مراجعین دیدار می‌کنند که مراجع از پروسه‌ی کوچینگ آگاهی کامل دارد. اما همیشه اینطور نیست. عموم افرادی که به کوچینگ مراجعه می‌کنند انتظار مشاوره دارند. به این مسئله فکر می‌کنند که کوچ قرار است به آنها راهکاری ارائه دهد که از مشکلاتشان کم کند. اما اینطور نیست. در تعریف کوچینگ و وظایف کوچینگ، این مسئله به روشنی بیان شده است که یک کوچ حق ارائه راهکار ندارد. یک کوچ تنها کمک میکند که مراجع با توجه به توانایی‌های خودش، به یک نقطه مطلوب در زندگی خودش برسد.
ولی همانطور که گفتیم، اکثر کسانی که به کوچ مراجعه می‌کنند به این فکر می‌کنند که قرار است مشاوره دریافت کنند. پس اولین مسئولیت اخلاقی‌ای که یک کوچ در زمینه‌ی کار کوچینگ دارد، ذکر این نکته است که پیش از حضور و ثبت نام یک مراجع برای شروع فرآیند کوچینگ، او را از تفکیک میان مشاوره و کوچینگ و اصولا کل فرآیند کوچینگ آگاه کند.
۲ با همه مراجعین قرارداد رسمی منعقد کنید.
علاوه بر شفاف سازی در مورد فرآیند کوچینگ، یک کوچ موظف است که با مراجع خود یک قرارداد رسمی و قابل اعتبار منعقد کند. این امر به دو دلیل اتفاق می‌افتد. دلیل اول، آسودگی خاطری است که کوچ و مراجع از داشتن یک قرارداد رسمی برای گفتگو و رسیدن به نتیجه حاصل می‌کنند. اصولا به این دلیل که کوچینگ، بر خلاف پروژه‌های کاری و حتی درمانی، قابلیت استناد ندارد، بهترین راه عقد قراردادی است که دو طرف را نسبت به طی کردن فرآیند کوچینگ مسئول کند. و دلیل دومی که عقد قرارداد را بخشی از اصول اخلاقی کوچ میکند، حدود قانونی ارتباط با مراجع است.
ببینید در فرآیند کوچینگ، شما نیاز به ثبت داده‌هایی دارید که عملا مربوط به زندگی شخصی یک فرد دیگر است و ثبت و ضبط آن بدون اجازه شخص، خلاف قانون محسوب میشود. پس ما نیاز داریم که برای کسب یک سری از اجازه‌های لازم در حوزه طی کردن فرآیند کوچینگ، این اجازه را در قالب یک قرارداد رسمی دریافت کنیم. علاوه بر یک سری از مسائل قانونی، یک سری از مسائل شخصی که صرفا بین مراجع و کوچ وجود دارد نیز باید به طور رسمی ثبت شود. مسائلی نظیر نحوه برگزاری جلسات، مدت زمان برگزاری جلسات، محل برگزاری جلسات، قوانین برگزاری و کنسلی جلسات می‌تواند بخشی از این قرارداد باشد. و آخرین نکته‌ای که در خصوص قرارداد‌های رسمی باید در ذهن داشته باشید، این مسئله است که مسائل مالی را به شدت شفاف کنید
۳ حدود ارتباط با مراجع خود را مشخص کنید.
هر رابطه‌ای در کنار موثر بودن، می‌تواند لغزش‌هایی را هم داشته باشد. یکی از مسائلی که در حوزه روانشاختی و رفتار شناسی کوچینگ مطرح میشود این مسئله است که مراجع ما به دلایل مختلف از جمله آسیب پذیری، ترس از شکست و یا عدم اطمینان به روند زندگی، ممکن است به نوع دیگری از ارتباط با کوچ خود فکر کند. اما یک کوچ در یک تعهد اخلاقی نانوشته، باید به این مسئله واقف باشد که تحت هیچ شرایطی در فرآیند کوچینگ، حق ندارد با مراجع خود رابطه‌ای خارج از رابطه یک کوچ با یک مراجع داشته باشد. این روابط می‌تواند شامل روابط عاشقانه، روابط کاری، روابط تجاری و سایر مسائل از این دست شود.
سخت گیری کوچینگ بر روی این مسئله به این دلیل است که ساختار ذهن در طی فرآیند کوچینگ، آماده یک تحول و یک تغییر است و تمام تمرکز ذهن بر روی این مسئله است که به یک نتیجه مطلوب برسد. اما زمانی که این رابطه تغییر وضعیت میدهد و صورت دیگری به خودش میگیرد، دیگر نمی‌توان نتیجه مطلوب را از فرآیند کوچینگ دریافت کرد. به این دلیل که ساز و کار ذهن در یک رابطه عاشقانه یا حتی در یک رابطه تجاری با آنچه که در یک جلسه کوچینگ اتفاق می‌افتد، کاملا متفاوت است و نتایج متفاوتی را نیز در بر دارد.
۴ کوچینگ، معامله نیست.
یکی از اشتباهاتی که در مسئله اخلاق کوچینگ اتفاق می‌افتد این است که کوچ به جای آنکه تمرکزش را بر روی رسیدن به نتیجه مطلوب بگذارد، به این مسئله فکر میکند که چطور با طولانی کردن جلسات یا فروش منابع بیشتر، درآمد بیشتری کسب کند. این یکی از نکاتی است که کاملا خلاف باورهای اخلاقی در کوچینگ است. یک کوچ، زمانی که وارد فرآیند کوچینگ میشود باید بر طبق قراردادی که در ابتدای کار نوشته شده است، عمل کند و حق ندارد که سو استفاده مالی از مراجع داشته باشد. به همین دلیل، یکی از اصول اخلاقی کوچینگ، بحث نوشتن قرارداد است. در یک قرارداد زمانی که مسئله مالی به صورت شفاف نوشته شود و بر روی آن توافق بشود، دیگر مسئله مالی مطرح نشده و ادامه جلسات تنها با یک هدف و آن هم کسب نتیجه صورت میگیرد.
نکته‌ای که شما بعنوان یک کوچ باید در نظر داشته باشید این است که مسئله‌ی درآمد شما بعنوان یک کوچ، تنها بخشی از فرآیند کوچینگ است و زمانی این درآمد اخلاقی است که شما بتوانید بهترین نتیجه ممکن را از جلسه‌ی کوچینگ بگیرید. در واقع درآمدی که شما دریافت می‌کنید، هیچگاه برای فروش منابع به مراجع نیست، درآمد شما بابت زمانی است که صرف مراجع می‌کنید و تلاش می‌کنید که بهترین نتیجه ممکن را از جلسه کوچینگ دریافت کنید. اگر این نتیجه حاصل شود، درآمد شما که در قرارداد ذکر شده است نیز کاملا اخلاقی است.
یکی دیگر از نکاتی که در مسئله اخلاق کوچینگ مطرح میشود، ذکر این نکته است که یک کوچ در طول دوره کوچینگ، حق معامله با شخص مراجع را ندارد. به این دلیل که زمانی که روابط شما با یک مراجع، مالی باشد، دیگر نمی‌تواند انتظاری برای تاثیر گذاری در زمینه کوچینگ داشته باشید. و همین مسئله باعث میشود که کوچینگ و مسئله مالی همیشه در چالش با یکدیگر باشند.
۵ راز داری و حریم خصوصی را در اولویت قرار بدهید.
یکی از مهم ترین مسائلی که در مسئولیت‌های اخلاقی یک کوچ مطرح میشود، بحث رازداری و حریم خصوصی است. هر کسی که به یک کوچ مراجعه میکند باید این تعهد اخلاقی را در اختیار داشته باشد که کوچ، نه تنها گفته‌های او را بدون اجازه او ضبط نمی‌کند، بلکه تحت هیچ شرایطی، نام، اطلاعات شخصی و حتی کیس مراجعه او را نیز به کس دیگری انتقال نمی‌دهد. البته این مسئله در قرارداد ذکر میشود، اما اگر حتی هیچ جا این مسئله ذکر نشود و هیچ تعهد رسمی در قالب قرارداد هم وجود نداشته باشد، اخلاق انسانی ما حکم میکند که تحت هیچ شرایطی اطلاعات مراجع خود را به کس دیگری ندهیم و در اختیار کس دیگری قرار ندهیم. به عبارتی هر بار که یک مراجع را می‌بینیم، باید تمام اتفاقات صورت گرفته در جلسه را کاملا در ذهن خودمان دفن کنیم.
اما یک سری از استثنائات وجود دارد. به عنوان مثال، وقتی که شما بعنوان یک کوچ در یک مورد خاص، نیاز به کمک یک کوچ دیگر داشتید و یا اگر یک تیم کوچ روی مسئله یک شخص کار می‌کنند، در این مورد خاص، می‌توانید با اجازه مراجع این مسئله را با کوچ‌های دیگر مطرح کنید. اما در یک حالت کلی، به هیچ وجه حق ندارید که حتی ذره‌ای از اطلاعات یک مراجع را در اختیار کس دیگری قرار دهید.
۶از تمام مهارت‌هایتان استفاده کنید.
دیگر مسئله‌ای که در زمینه اخلاق کوچینگ مطرح میشود، بحث استفاده از مهارت هاست. شما زمانی که یک مراجع دارید، به صورت اخلاقی موظف هستید که از تمام مهارت‌های خودتان برای رسیدن به نتیجه مطلوب استفاده کنید. در واقع هر آنچه که شما می‌دانید و هر آنچه که یاد گرفته‌اید را باید روبروی مراجع پیاده کنید تا بتوانید به نتیجه مطلوب برسید. علاوه بر آن، اگر شما بعنوان یک کوچ در حین برگزاری جلسات به این نتیجه رسیدید که نیاز به مطالعه بیشتر دارید و یا نیاز دارید که از کسی در این حوزه کمک بگیرید، باید از این روش استفاده کنید و نباید تحت هیچ شرایطی هیچ گونه خساستی در روش مورد استفاده‌ی خودتان داشته باشید و بحث را به حاشیه ببرید.
همچنین این نکته را نیز باید بدانید که برای نتیجه گیری در زمینه کوچینگ، اگر شخص نتوانست در مدت مشخص به نتیجه مطلوب برسد، اما پیشرفت‌های خوبی داشت، شما به لحاظ اخلاقی موظف هستید که او را در این مسیر کمک کنید و او را تشویق کنید که جلسات را ادامه بدهد.
۷ انحصارگرا نباشید.
آخرین نکته اخلاقی‌ای که باید در زمینه اخلاق کوچینگ به آن توجه داشته باشید ذکر این نکته است که هیچ انحصاری در زمینه کوچینگ وجود ندارد و شما حق ندارید به هیچ وجه کسی را مجبور کنید که حتما با شما جلسات کوچ داشته باشند. یکی از حقیقت‌های کوچینگ این مسئله است که شخص مراجع بنا به دلایلی ممکن است با شیوه، روش، ظاهر و یا حتی لحن صحبت کوچ ارتباط برقرار نکند و با کوچ دیگری راحت تر باشد. به همین دلیل شما حق ندارید که مراجع را مجبور کنید که حتما با شما جلسه داشته باشد. مراجع می‌تواند هر زمانی که از جلسات ناراضی بود با توجه به قرارداد نسبت به کنسل کردن جلسه با شما و برقراری جلسات دیگر با سایر کوچ‌ها، اقدام کند.
نکته دیگری که بعنوان یک کوچ باید بدانید این است که اگر مراجعی به شما رجوع کرد و سابقا با کوچ دیگری جلساتی را برگزار کرده بود، این حق را ندارید که در مورد جلسات کوچینگ پیشین او سوال بپرسید و یا بخواهید روش کوچ دیگری را زیر سوال ببرید. شما روی کار خودتان تمرکز کنید و سعی کنید که بهترین نتیجه را از کار خودتان دریافت کنید.
دیدگاهتان را بنویسید